gdy słońce świeciło jeszcze obficie...

…czyli zaledwie kilka dni temu.

     W czeluści komputera odkopałam zdjęcia, które zrobiłam dokładnie tydzień temu i nie mogłam wręcz uwierzyć, że tak bardzo zmieniło się to co widzę na zewnątrz. Marcinki jeszcze w pełnym rozkwicie, trawa była całkiem zielona, słońce miło grzało, nawet i owad jakiś ospały pojawił się nieśmiało.

     Dziś natomiast dla odmiany było „niefajnie”, szaro, deszczowo, smętnie…

Nic mi się nie chciało, nie mogłam zmobilizować uśpionego umysłu do jakiegokolwiek wysiłku. A tu praca do napisania, czas się kurczy niepokojąco, a ja gapię się w monitor komputera, od niechcenia przewracam strony książki z zakresu zzl i odpycham od siebie myśl, że to już naprawdę najwyższa pora na konkretne działania!!!

     Z kłopotu, czyli totalnej niechęci do czegokolwiek wybawiła mnie przyjaciółka wpadając na kawę, pogaduszki, jak to mawia moja ciocia "śmichy chichy"… i tak oto upłynął cały dzionek. Teraz znów siadłam przed monitorem z nadzieją, że wena w końcu nadejdzie… ale coś bestia nie nadchodzi!!!

     A na zdjęciach ja - no bo któżby inny  J

 w lekkiej, błękitnej tunice z krótkim rękawkiem w drobniutkie granatowe kwiatki, wykonanej z  dwóch różnych tkanin w jednakowym kolorze i z identycznym deseniem. Tunika jest dość obszerna, odcinana pod biustem i lekko przymarszczona. Rękawki ozdobione są wąską bawełnianą koronką, a dół wykończony  falbanką. Taka troszkę śmieszna, dziwczęca, zabawna. Do tego granatowe legginsy, kozaki i … Voila!

a tu mała niespodzianka - kwiat marakui błękitnej (Passiflora caerulea), zwany również kwiatem męki pańskiej  lub męczennicą. Prawda że piękny?! Oczywiście nie zakwita w kieliszku do wina J tylko przez nieuwagę i niezdarność człowieka odpadł od gałązki. Zamyka się wraz z zachodem słońca, by już rankiem rozwinąć piękne płatki i ukazać swoją magiczną i skomplikowaną konstrukcję...

tunika - Miss Etam; bluzka - Marks&Spencer; legginsy - no name;

wisior (niestety na zdjęciach absolutnie niewidoczny) - prezent; kozaki - Oxy's

statyści: ogród przyjaciółki + przydrożne drzewa z migoczącymi promieniami słońca między złotymi listkami, których dziś już na próżno szukać